benevolentia, ae, nn. [benevolens]
jóakarat, szivesség, jó indulat, erga aliquem; praestare b. alicui, v. erga aliquem. Küln. a későbbi jogtudóknál = jóindulatu engedékenység, kegyesség, kegyelem; és t. névk. jóindulatu cselekmények, kegyelmi tények.