1. vitupero, 1. [vitium]
*1) (ősk. ) hibássá tesz, elront, megront, omen alicui (l. vitium 3.). Plaut. Cas. 2, 6, 59 (302).
2) fedd, gáncsol (hibásnak és rosznak mond, keményebb mint reprehendo), consilium alicuius, aliquem.