vestiarius, mn. [vestis]
ruhának való, ruha-, arca, ruhatartó szekrény, negotiator, ruhakereskedő. Innen fn. A) vestiarius, ii, hn. a) ruhatárnok; b) ruhakereskedő. B) vestiarium, ii, kn. (újk.) ruhatár, a) ruhatartó; b) ruha, köntös, küln. a szolgaszemélyzetnek adott ruházat.