scrutarius, mn. [scruta]
zsibárúhoz való, tartozó, servus, ft. Innen fn. a) scrutarius, ii, hn. zsibárus. b) scrutaria, ae, nn. zsibárusság; scrutariam facere, zsibáruskodni; átv. ért. tolvajról: apróságokat lopogatni, haszontalanságokat csenegetni.