remedium, ii, kn. [remedeor]
1) orvosszer, orvosság, caecitatis, vakság ellen, doloris, fájdalom ellen; esse remedio, orvosszerül szolgálni.
2) átalán gyógyszer, szer, segédszer valami ellen (l. praesidium): comparare sibi r. ad tolerandum dolorem; r. iracundiae, timoris, így is fordul elő invenire remedium timori, félelem ellen.