[
A
] [
B
] [
C
] [
D
] [
E
] [
F
] [
G
] [
H
] [
I
] [
J
] [
K
] [
L
] [
M
] [
N
] [
O
] [
P
] [
Q
] [
R
] [
S
] [
T
] [
U
] [
V
] [
X
] [
Y
] [
Z
]
1.
provectus,
mn.
kf.
[
r.
proveho
]
időben előhaladott,
aetas;
sim provectior Nestore,
vénebb.