[A] [B] [C] [D] [E] [F] [G] [H] [I] [J] [K] [L] [M] [N] [O] [P] [Q] [R] [S] [T] [U] [V] [X] [Y] [Z]

privignus, i, hn. [privusgeno]

külön nemzetségü, mostoha fiú; (újk. költ.) mint mn. is: privignae proles; t. privigni mostoha gyermekek.