plenitudo, inis, nn. [plenus]
1) (újk.) bőség, vastagság, erő: perticae cacuminum modicae plenitudinis; homo crescit in longitudinem usque ad ter septenos annos, tum deinde in plenitudinem.
*2) teljesség, azaz sok betüből való állás: syllabarum. Cornif. rhet. 4, 28.