[A] [B] [C] [D] [E] [F] [G] [H] [I] [J] [K] [L] [M] [N] [O] [P] [Q] [R] [S] [T] [U] [V] [X] [Y] [Z]

obnixus, mn. [r. obnitor ]

sajátlag valami ellenébe támaszkodott, innen átv. ért. állhatatos, rendíthetetlen.