nubilo, ― ― 1. [nubilus]
1) k. be van borulva, borus, felhős (vagyok stb.) A) egysz. si nubilare cperit, ha kezd az idő borulni; így szenv. is: ubi nubilabitur. B) átv. ért. carbunculi nubilantes, foltos, nem tiszta. ||
2) cs. beborít, elhomályosít, megzavar, lucem, átv. ért. mentem.