†metallum, i, kn. [metallon]
1) (ritkán) fém; m. auri, aeris (de gyakran önállóan); (költ.) pénz; néha (újk.) ásvány átalán, pl. kréta, kén.
2) bánya: m. aurarium, cretae; colere mm., bányászkodni; damnare in metallum, condemnare ad mm. (újk.), bányamunkára itélni.