1. medicus, [medeor]
1) mn. (költ. és újk.) gyógyító, manus, ars, vis.
2) fn. A) medicus, i, hn. orvos, seborvos; így: m. auricularius, fülorvos; jumentarius, baromorvos; domesticus et familiaris, házi orvos; bonus, malus, peritus, inscius imperitusque; medico honorem habere, tiszteletdíjt adni: arcessere medicum, híni, éppen így: medicum ad aegrum adducere, aegro medicum ad movere; medicos cogere. B) medica, ae, nn. a) nő orvos. b) bába. C) medica, orum, kn. gyógyfüvek.
3) (újk.) varázsló, bűvös.