anhelo, 1. [amhalo]
1) k. piheg, liheg, szuszog, fú: a. ex imis pulmonibus; taurus a. sub vomere, (költ.) ignis a., lobog; inopia anhelans, kiáltó szükség, szegénység.
2) cs. akadozva, lihegve, lélekszakadva mond el valamit, verba; átv. ért. a. scelus valami gonoszságon jártatja az eszét.