[A] [B] [C] [D] [E] [F] [G] [H] [I] [J] [K] [L] [M] [N] [O] [P] [Q] [R] [S] [T] [U] [V] [X] [Y] [Z]

||intercutitus, mn. [intercutis]

vehementer cutitus, id est valde stupratus, Paul. Diac. 113, 3 (vesd ö. u. o. 110, 23. inter cutem flagitatos, és Cato ap. Prisc. 6, pag. 719 Putsch. intercutibus stupris obstinatus).