insemino, 1.
(újk.) bevet, beplántál, átv. ért. morbum. Innen a) megtermékenyít, terra ex coelestium imbrium conceptionibus inseminata; (Phoebus) generat universa inseminando, fovendo, perducendo, alendo, augendoque. ||b) termékenyítve teremt, előállít, szerez, deos.