incus, udis, nn. [incudo]
ülő, ülővas. Innen átv. ért. a) közm. eandem i. tundere, mindig egyet csinálni; b) incudi reddere versus átdolgozni, újból kidolgozni; juvenis positus in ipsa i. studiorum még tudományos müvelődésével foglalkozó.