impubes, eris, és (költ. és újk. ) impubis, is, mn.
1) fel nem nőtt, férjhez nem adható, éretlen, filius, puer; genae ii., még szakálltalan.
2) szűz, nőtelen, hajadon
*3) serdülő, még fel nem nőtt gyermek haja. Plin. 28, 4(9).