impetro, 1. [inpatro]
1) (Pl.) kivisz, véghezvisz: incipere facilius est quam i.
2) átalán kéréssel, rábeszéléssel elér, megnyer, kieszközöl, létre hoz, kivisz s több efféle: i. exceptionem, aliquid ab aliquo; i. aliquid cum gratia, voluntate, jó úton; i. ut abire liceat, ne mihi succenseat; impetrari non potuit, nem lehetett stb.; i. ab aliquo de sua et militum salute.