immodicus, mn.
1) mértéktelen, túlságos, igen nagy s több efféle, frigus, rostrum; oratio i., túlságig hosszu.
2) átv. ért. mértéket s határt meghaladó, zabolátlan, féktelen, túlságos s több efféle, licentia, fastus; immodicus in numero augendo, a számot tulságig nagyító; immodicus lingua, verbis et dictis, és (újk.) immodicus irae, laetitiae, szóban, haragban, örömben túlcsapongó.