elegantia, ae, nn. [elegans]
*l) (Pl.) személyről, hiuság, finom izlés: metuo ne ejus elegantia meam speciem spernat.
2) tárgyról, izletesség, finomság, szépség, csinosság: e. vitae, morum, verborum Latinorum; irókról s több effélékről, néha éles elme, mivelt izlés: e. Socrati corum; tuorum scriptorum subtilitas et e.