2. effero, 1. [exferus]
elvadít, vaddá tesz, speciem oris, elvadult alakot vált; terra efferatur immanitate belluarum, elvadul, lakhatatlanná válik. Innen átv. ért. e. animos, elvadít, megkeményít; ea caedes e. Thebanos ad exsecrabile odium Romanorum, elkeserítette, dühösségig ingerelte; efferatus ira, dühöngő; e. gentes, megedzi; dux ipse e. milites, még vadabbá tette.