condemno, 1. [damno]
1) elitél, bűntetésre itél, aliquem judicio turpissimo; c. aliquem sceleris, büntényért, eodem crimine (igy is: de ambitu, törvényellenes hivatalkeresésért); c. aliquem poena capitali, ad bestias és (újk.) in antliam.
2) vádlással valaki elitéltetését okozza, eszközli, elitéltet valakit: eum majestatis reum fecit et condemnavit; néha csaknem bepanaszol, vádol. Innen
3) ócsárol, becsmérel, hangosan roszal, factum alicujus, azonban így is: c. aliquem inertiae, tétlenséggel vádol, tétlenségért hibáztat.
||4) voti condemnatus = voti damnatus l. damno.