1. cogito, 1. [cogo]
1) gondol, gondolkozik valamiről, innen megfontol, meggondol, elmélkedik valamin, ritkán kigondol: c. aliquid, de re aliqua, quid faciam; c. secum animo (ritkán in v. cum animo) magában; callide c.; cogitata eloqui non potuit, gondolatait, miről gondolkozott.
2) (ritkán) k. gondol, gondolkozással, érzülettel van (viseltetik): male (bene, sapienter) c. adversus (in) aliquem v. de aliquo.
3) szándékozik szándékában, akaratjában van, eszében forgat, aliquid facere, res novas, proscriptiones, c. de re aliqua; (költ.) quid cogitat, mi szándéka van? Innen fn. cogitatum, i, kn. föltét, szándék, terv, facerc c.